चि. सौ. रमा आदित्य दीक्षित . माझी सून. ती " कंपनी सेक्रेटरी ( सी. एस.) " झालेली आहे. स्वतःचा व्यवसाय करते. एक जिद्दी आणि अत्यंत हुषार मुलगी , उत्तम गृहिणी आणि यशस्वी व्यावसायिक असे तिचे थोडक्यात वर्णन करता येईल.
माहेरचे तिचे नाव कु. प्राजक्ता विश्वनाथ दांडेकर. माहेर मिरज. ती बी. काॅम. झाली आणि नंतर एम. काॅम. करण्यासाठी ती पुण्याला गेली. तिने एम. काॅम. केलेच , पण त्याच बरोबर " जी.डी. सी. ए. आणि डी. सी. एस." ही केले. प्रत्येक परिक्षेत तिने उज्वल यश संपादन केलेले आहे. ती जात्याच हुषार आहे, अभ्यासू आहे.
माझा मुलगा चि. आदित्य आणि तिचा प्रेमविवाह आहे. दोन्ही घरचा या विवाहाला पाठींबा असल्याने ,२००६ साली त्यांचा विवाह थाटामाटात मिरज येथे झाला.
चि. आदित्यची नोकरी नाशिकला असल्याने ते दोघे, विवाहा नंतर नाशिकला रहायला आले. लग्नानंतर तिने कांही काळ खासगी कंपनीत नोकरी केली. आमचा नातू चि. निषादचा जन्म २००७ साली झाला.
तो थोडा मोठा झाल्या नंतर, तिने " कंपनी सेक्रेटरी " चा कोर्स करण्याचे ठरविले. सी. ए. सारखा हा कोर्स ही, अतिशय कठीण आहे. या कोर्सच्या एकूण चार परिक्षा असतात. ती पहिल्या परिक्षेला बसली त्या वेळी, तिच्या आईचे अचानक निधन झाले होते. दिवस कार्य चालू असतानाच तिची परिक्षा होती. मनावर झालेल्या या आघातातून सावरून, तिने त्या परिक्षेत उत्तम सुयश मिळविले. तिने फायनलची शेवटची परिक्षा २०१५ साली दिली . त्यात ही तिने उत्तम सुयश मिळविले. ती पास झाली त्या वेळेस, नाशिक केंद्राचा सी. एस. परिक्षेचा निकाल, ०.८ % इतका कमी होता. पण तिने संसार सांभाळून अभ्यास करून ,उत्तम सुशय मिळविले हे फार महत्वाचे आहे.
आता ती स्वतःचा व्यवसाय करते आहे. नुकतेच तिने व तिच्या सहकार्‍यांनी, जुन्या जागेतून नवीन जागेत स्थलांतर करून, तिथे आपला व्यवसाय सुरू केला आहे. ही फार मोठी अभिमानाची बाब आहे.
ती गृहिणी या नात्याने आपल्या सर्व जबाबदार्‍या ,अत्यंत काटेकोरपणे पार पाडते. चि. निषादचा अभ्यास घेणे , तसेच वेळोवेळी येणारे सणवार , ती निगुतीने पार पाडते. घरातल्या कामाचा तिचा उरक, वाखाणण्या सारखा आहे. पुरणा वरणाचा स्वैपाक करणे , गणपतीत उकडीचे मोदक करणे किंवा नवीन नवीन पदार्थ शिकून तयार करणे , तिला उत्तम आणि पटापट जमते . दहा बारा लोकांचा गोडधोडाचा स्वैपाक ती कधी बनविते ,ते कुणाला समजणार ही नाही.
तिची आणखीन दोन वैशिष्ठ्ये म्हणजे ,ती माहेरच्या आणि सासरच्या नातेवाईकांशी आणि मित्रमंडळींशी ,आवर्जून उत्तम संपर्क ठेवते. तसेच तिचे कार ड्रायव्हिंगवर ही प्रभुत्व आहे.
आपला फिटनेस व्यवस्थित रहावा या साठी, जिमला जाउन एक्सरसाईझ करणे व त्याला सुसंगत डाएट सांभाळणे , ती काटेकोरपणे सांभाळते. मध्यंतरी नाशिकमध्ये झालेल्या १० किमीच्या दोन तीन मॅरेथाॅन मध्ये, तिने भाग घेउन यशस्विता मिळवली आहे.
ती स्वतःचा व्यवसाय करते म्हटल्यावर , आम्हा वृध्द मंडळींच्याकडे तिचे दुर्लक्ष होत असणार, असे वाटण्याची शक्यता आहे. पण तसे अजिबात नाही. चि. सौ. रमा घरातील प्रत्येकाकडे व्यवस्थित लक्ष देते . मी व माझी पत्नी सौ. रजनी ,आम्ही दोघे त्यांच्या सोबतच राहतो. आम्ही वयोवृध्द आहोत. आम्हाला कोणताही त्रास पडू नये ,उलट आम्ही आनंदात व सुखात रहावे या दृष्टीने ,ती अत्यंतिक काळजी घेते. ही आमच्या दृष्टीने भाग्याची व समाधानाची गोष्ट आहे. अशी सून आम्हाला लाभली ,ही परमेश्वराची मोठी कृपाच आहे.
शैक्षणिक दृष्ट्या हुषार ,यशस्वी व्यावसायिक , गृहकृत्यदक्ष , प्रेमळ , सुस्वभावी अशा आमच्या सुनेला, म्हणजेच चि. सौ. रमाला, परमेश्वराने उदंड निरामय आयुष्य देउन ,सुखासमाधानात ठेवावे , तिच्यावर सर्व प्रकारच्या आनंदाचा वर्षाव व्हावा , ही सदिच्छा व्यक्त करतो आणि थांबतो.
माहेरचे तिचे नाव कु. प्राजक्ता विश्वनाथ दांडेकर. माहेर मिरज. ती बी. काॅम. झाली आणि नंतर एम. काॅम. करण्यासाठी ती पुण्याला गेली. तिने एम. काॅम. केलेच , पण त्याच बरोबर " जी.डी. सी. ए. आणि डी. सी. एस." ही केले. प्रत्येक परिक्षेत तिने उज्वल यश संपादन केलेले आहे. ती जात्याच हुषार आहे, अभ्यासू आहे.
माझा मुलगा चि. आदित्य आणि तिचा प्रेमविवाह आहे. दोन्ही घरचा या विवाहाला पाठींबा असल्याने ,२००६ साली त्यांचा विवाह थाटामाटात मिरज येथे झाला.
चि. आदित्यची नोकरी नाशिकला असल्याने ते दोघे, विवाहा नंतर नाशिकला रहायला आले. लग्नानंतर तिने कांही काळ खासगी कंपनीत नोकरी केली. आमचा नातू चि. निषादचा जन्म २००७ साली झाला.
तो थोडा मोठा झाल्या नंतर, तिने " कंपनी सेक्रेटरी " चा कोर्स करण्याचे ठरविले. सी. ए. सारखा हा कोर्स ही, अतिशय कठीण आहे. या कोर्सच्या एकूण चार परिक्षा असतात. ती पहिल्या परिक्षेला बसली त्या वेळी, तिच्या आईचे अचानक निधन झाले होते. दिवस कार्य चालू असतानाच तिची परिक्षा होती. मनावर झालेल्या या आघातातून सावरून, तिने त्या परिक्षेत उत्तम सुयश मिळविले. तिने फायनलची शेवटची परिक्षा २०१५ साली दिली . त्यात ही तिने उत्तम सुयश मिळविले. ती पास झाली त्या वेळेस, नाशिक केंद्राचा सी. एस. परिक्षेचा निकाल, ०.८ % इतका कमी होता. पण तिने संसार सांभाळून अभ्यास करून ,उत्तम सुशय मिळविले हे फार महत्वाचे आहे.
आता ती स्वतःचा व्यवसाय करते आहे. नुकतेच तिने व तिच्या सहकार्‍यांनी, जुन्या जागेतून नवीन जागेत स्थलांतर करून, तिथे आपला व्यवसाय सुरू केला आहे. ही फार मोठी अभिमानाची बाब आहे.
ती गृहिणी या नात्याने आपल्या सर्व जबाबदार्‍या ,अत्यंत काटेकोरपणे पार पाडते. चि. निषादचा अभ्यास घेणे , तसेच वेळोवेळी येणारे सणवार , ती निगुतीने पार पाडते. घरातल्या कामाचा तिचा उरक, वाखाणण्या सारखा आहे. पुरणा वरणाचा स्वैपाक करणे , गणपतीत उकडीचे मोदक करणे किंवा नवीन नवीन पदार्थ शिकून तयार करणे , तिला उत्तम आणि पटापट जमते . दहा बारा लोकांचा गोडधोडाचा स्वैपाक ती कधी बनविते ,ते कुणाला समजणार ही नाही.
तिची आणखीन दोन वैशिष्ठ्ये म्हणजे ,ती माहेरच्या आणि सासरच्या नातेवाईकांशी आणि मित्रमंडळींशी ,आवर्जून उत्तम संपर्क ठेवते. तसेच तिचे कार ड्रायव्हिंगवर ही प्रभुत्व आहे.
आपला फिटनेस व्यवस्थित रहावा या साठी, जिमला जाउन एक्सरसाईझ करणे व त्याला सुसंगत डाएट सांभाळणे , ती काटेकोरपणे सांभाळते. मध्यंतरी नाशिकमध्ये झालेल्या १० किमीच्या दोन तीन मॅरेथाॅन मध्ये, तिने भाग घेउन यशस्विता मिळवली आहे.
ती स्वतःचा व्यवसाय करते म्हटल्यावर , आम्हा वृध्द मंडळींच्याकडे तिचे दुर्लक्ष होत असणार, असे वाटण्याची शक्यता आहे. पण तसे अजिबात नाही. चि. सौ. रमा घरातील प्रत्येकाकडे व्यवस्थित लक्ष देते . मी व माझी पत्नी सौ. रजनी ,आम्ही दोघे त्यांच्या सोबतच राहतो. आम्ही वयोवृध्द आहोत. आम्हाला कोणताही त्रास पडू नये ,उलट आम्ही आनंदात व सुखात रहावे या दृष्टीने ,ती अत्यंतिक काळजी घेते. ही आमच्या दृष्टीने भाग्याची व समाधानाची गोष्ट आहे. अशी सून आम्हाला लाभली ,ही परमेश्वराची मोठी कृपाच आहे.
शैक्षणिक दृष्ट्या हुषार ,यशस्वी व्यावसायिक , गृहकृत्यदक्ष , प्रेमळ , सुस्वभावी अशा आमच्या सुनेला, म्हणजेच चि. सौ. रमाला, परमेश्वराने उदंड निरामय आयुष्य देउन ,सुखासमाधानात ठेवावे , तिच्यावर सर्व प्रकारच्या आनंदाचा वर्षाव व्हावा , ही सदिच्छा व्यक्त करतो आणि थांबतो.
No comments:
Post a Comment