उचल की आदळ !
****************
मी जी कथा सांगणार आहे ती सत्य कथा आहे. आमच्या नात्यातले एकजण मिलिट्रित होते. त्याचे नाव दादा ! दादा दिसायला एकदम उंचापुरा व गोरापान ! कुस्तीचा शौक असल्याने शरीर कमावलेलं ! त्या मुळे दादा एकदम आकर्षक व देखणा दिसायचा . मिलिट्रित त्यांने पहेलवान म्हणून नाव कमावलेले होते.
असेच एकदा सुट्टीवर आलेला असताना ,दादा आपल्या खेडेगावातल्या एका मामा भेटायला गेला. बोलता बोलता विषय निघाला आणि दादांनी आपण मिलिट्रित पहेलवान म्हणून कसे नाव कमावलेले आहे, त्या विषयी आपल्या मामांना रसभरित वर्णन करून सांगीतले. मामा त्या गावचे सरपंच होते. त्यांना या आपल्या भाच्याचे मोठे कौतूक होतेच ! त्यात भाच्याने मिलिट्रित पहेलवान म्हणून नाव कमावल्याचे ऐकताच, त्यांचा उर भरून आला. आपल्या गावातल्या लोकांना आपल्या भाच्याची मर्दुमकी दिसलीच पाहिजे, असे त्यांच्या मनाने घेतले आणि भाच्याला न विचारताच त्यांनी त्याच संध्याकाळी ,कुस्तीचे मैदान भरविण्याचा निर्णय जाहीर करून टाकला.
भाचा म्हणजे दादा ही खूष झाला. आपली मर्दुमकी आपल्या मामा समोर ' मामाच्या गावाला ' दाखवायला मिळणार याचा त्याला आनंद झाला. ताबडतोबीने गावात दवंडी पिटण्यात आली. फुकटची रंगतदार कुस्ती पहायला मिळणार म्हणून गावकरी ही खूष झाले. दादा तर हवेतच होता. आपण मिलिट्रितल्या एकापेक्षा एक तगड्या पहेलवानांना लोळवलय . या खेडेगावातल्या अशिक्षित पैलवानाला आपण दोन मिनिटात आस्मान दाखवून ,कुस्ती चितपट करू याची त्याला खात्री होती.
संध्याकाळ झाली आणि कुस्तीचे मैदान गावकर्‍यांनी फुलून गेले. दादाला उत्सुकता होती आपल्या समोर या खेड्यातला कोण पहिलवान उभारायला धजावतोय...आणि तिकडून जोर जोरात शड्डू ठोकत बाब्या आला. बाब्या म्हणजे त्या गावचा एक नंबरचा पहिलवान. बाब्याला पाहताच दादाचं अवसानाच गळालं . बाब्या म्हणजे काळा कभिन्न रोमणाच्या रोमणा गडी ! दादा पेक्षा वजनाने आणि आकाराने किमान दीडपट ! तरी पण आपण याला नक्की हरवू ,अशी उमलती आशा, दादाच्या मनात चमकून गेली. आपण मिलिट्रितल्या किती तरी मल्लाना आस्मान दाखवलय. आपण एकदम चपळ व कुस्तीचे विविध डाव करण्यात पटाईत आहोत. या बाब्याला आपण आज आस्मान दाखवूच ,या उमेदीने दादा आखाड्यात उतरला.
बाब्या समोरून आला तो एखाद्या माजलेल्या बैला सारखाच ! दोघांची नजरा नजर झाली. बाब्याचे डोळे तांबारलेले दिसत होते. पंचांनी शिट्टी मारली तसा बाब्या दादाच्या जवळ आला . दादानं ठरवलं ,आता थोडी खडाखडी करू व मग बाब्याच्या ताकदीचा अंदाज घेउन, आपला डाव टाकू आणि आस्मान दाखवू . पण कसचं काय अन् कसचं काय ....बाब्याने एका झटक्यात दादाला वर उचललं आणि दाणकन खाली आदळलं. दादा आता कुठला डाव करावा याचा विचार करतोय, तो पर्यंत बाब्याने दादाला पुन्हा एकदा उचलून खाली आदळलं. बाब्या दादाला पाठ टेकवू देत नव्हता. पाठ टेकली की कुस्ती संपली. दादाला कांही सुचत नव्हतं. बाब्याचा एकच डाव चालू होता. दादाला उचल की आदळ. दादाची हाडं ढिली व्हायची वेळ आली. दादा हळूच बाब्याला म्हणाला " अरे मी पाठ टेकतो मला सोडव ". बाब्या ही हळूच म्हणाला " कुटली पाठ टेकतूयास ? माझा ह्यो डाव तुला पाठ टेकूच देनार न्हाय " दादाची बोबडी वळायची वेळ आली होती आणि बाब्याचा एकच डाव चालूच होता..." उचल की आदळ...उचल की आदळ " . शेवटी दादाने कांही युक्ती करून पाठ टेकवून घेतली आणि कुस्ती हरल्याने सुटकेचा निश्वास टाकला.
गावकर्‍यांनी बाब्याला डोक्यावर घेउन नाचायला सुरवात केली आणि दादानं मामांची नजर चुकवत घर गाठण्यासाठी धूम ठोकली.
No comments:
Post a Comment