Friday, 6 December 2019

अविनाश कुलकर्णी ...आयुष्याकडे पाहण्याची सकारात्मक दृृृृृष्टी.....

               सन १९९० , इंजिनीयरिंगच्या शेवटच्या  वर्षाला शिकणारी मुले ,एका धरणावर  ट्रिपला गेली होती. शेवटचे वर्ष पूर्ण करून, इंजिनीयरिंगची पदवी मिळाली की, कोण कुठे जाईल सांगता येत नाही. पुन्हा असे सगळे एकत्र कुठले जमायला ?  थोडक्यात एंजाॅयमेंटचा मूड होता.
                इतक्यात धरणावरून कोणी तरी ,खाली पडल्याचा आवाज आला. पडलेला मुलगा साठ फूट खोल , धरणाच्या उतारा वरून, आपटत आपटत खाली जाउन, बेशुद्ध  पडला होता. त्याला सर्वांनी कसंबसं वर आणलं आणि जवळच्या हाॅस्पिटल मध्ये नेलं. तिथे समजलं की, हा अपघात भयंकर आहे व त्याला चांगल्या मोठ्या हाॅस्पिटल मध्ये अॅडमिट करण्याची गरज आहे. तातडीने त्याला मोठ्या सुसज्ज हाॅस्पिटलमध्ये नेलं गेलं.  तिथे जवळ जवळ दोन महिने ,विविध उपचार व आॅपरेशन्स झाली , पण विधिलिखित बदललं नाही. तो मुलगा ,पाठीच्या मणक्याला झालेल्या दुखापतीने ,कायमचा अपंग झाला. व्हिलचेअर शिवाय, तो इकडून तिकडे जाउ  शकत नाही , ही आजची वस्तूस्थिती आहे.
                पण आलेल्या परिस्थितीवर, मात करून ,आपले जीवन कसे सुसह्य करून घ्यावे, याचा आदर्श वस्तूपाठ त्याने घालून दिलेला आहे. आपला फोटोग्राफीचा छंद ,त्याने आपला जीवनाधार बनविला आहे. विविध फोटो काढण्यासाठी त्याने काय काय उपद्व्याप केले, ते ऐकून तुम्ही स्तिमित व्हाल.
१५ जानेवारी २०१० रोजी भारतात,  कन्याकुमारी परिसरात ,कंकणाकृति सूर्यग्रहण दिसणार होतं. हा दुर्मिळयोग कॅमेर्‍यात टिपण्यासाठी , व्हिलचेअरसह रेल्वेनं हा पठ्ठ्या ,कन्याकुमारीला गेला आणि तो दुर्मिळ प्रसंग, त्याने आपल्या कॅमेर्‍यात कैद केला. तसेच सूर्य बिंबा  वरून जाणार्‍या ,शुक्राचा फोटो , त्याने अशीच वेगळी शक्कल लढवून ,आपल्या कॅमेर्‍यात सामावून टाकला. दोन महिन्या पूर्वी ,भारताने चांद्रयान दोन सोडले. तो प्रसंग टिपण्यासाठी हा श्रीहरिकोटाला गेला. तिथल्या परवानग्या काढल्या आणि तो प्रसंगही त्याने, आपल्या कॅमेर्‍यात पकडला. निसर्गचित्रे , विविध प्राणी आणि पक्ष्यांचे सुंदर व देखणे फोटो काढण्यासाठी, त्याने घेतलेले परिश्रम ऐकून ,तुम्ही अक्षरशः थक्क व्हाल !
              त्याच्या अशा सुंदर सुंदर फोटोंची प्रदर्शने पुणे , सातारा , सांगली येथे झाली आहेत. भारतीय राष्ट्रीय फोटोग्राफी स्पर्धेत , त्याने आपल्या फोटोंची दखल घ्यायला लावली आहे.
           तुम्हाला आता उत्सुकता लागली असेल की , मी ज्याच्या विषयी बोलतोय तो आहे तरी कोण ?
           तो आहे,माझा मामेभाऊ , चि. अविनाश अनंत कुलकर्णी. B.E (इलेक्ट्राॅनिक्स ) पदवीधर  ! सध्या मुक्काम कोल्हापूर ! कोल्हापुरातल्या " हेल्पर्स आॅफ दी हॅन्डिकॅप्ड " या संस्थेच्या ,होस्टेल मध्ये तो राहतो व तिथल्या वर्कशाॅपचा इनचार्ज या नात्याने, काम पाहतो.
            खाली फोटोत आहे तो जीवनाकडे सकारात्मक दृष्टीने पाहणारा आणि आपल्याला ही पहायला शिकविणारा , चि. अविनाश अनंत कुलकर्णी !


No comments:

Post a Comment